دوست

همیشه هست در راه های باهم

راه .

کناره اش

دشت نرگس یا خارا

فرقی نمی کند.

از سطح رابطه عبور می کند،

در تداوم نگاهی

که رویگردان است

از دیدارهای گذرای خیابانی

سلام و احوالپرسی های رقیق

و خداحافظی های خُنَک.

هست در عمقِ شاهرگی که دوشاخه می شود.

 انتهای هررگ جمجمه یی ست.

بی چشم . بی دهان.

در هر دیدار

پَرِشِ عمودی نبض،

شکل عادی و معمولی حضور را

برهم می زند.

و  حس غریب و مبهم را

به سرور وشادی

که ازهُرمِ نفس نیلوفرِ مخفی برمی خیزد،

تبدیل می کند.

و درست مثل وقتی

که ورق در دفتری برمی گردد

زندگی از همان دیدار

دوباره آغاز می شود.

هست . همیشه

در راه های باهم.

http://www.akhbar-rooz.com/section.jsp?sectionId=104

بخش ادبیات اخبار روز