جغد مسافر

.جغدي كه به راه شرق مي رفت،خسته و مانده از راه در جنگلي فرود آمد
:فاخته اي كه او نيز از خستگي راه مانده بود،پرسيد

. به كجا مي روي؟گوئي به راه،شتاب بسيار داري _

:جغد گفت

.آشيان و سرزمين ام را وانهاده به جانب شرق مي روم تا آشياني ديگر بنانهم به دياري ديگر_

چه پيش آمده كه ترك يار و ديار بگوئي؟_
.مردم سرزمين غرب مرا خوش نمي دارند و آواز مرا ناخوش مي شمارند_

:فاخته گفت

.آه اگر چنين است،ديگر كردن آشيان كاري بي نتيجه است _
چه بايد كرد؟_
.آشيان را بگذار و آوازت را ديگر كن _



افسانه هاي كوچك چيني
ترجمه ي احمد شاملو

،جواني كه داشت براي يكي از كانديدهاي رياست جمهوري تبليغ مي كرد

:با صداي بلند اين شعر را هم مي خواند

آسمانا دلم از اختر و ماه تو گرفت

آسمان دگر و ماه دگر مي خواهم