--این شعررا به کودکان رنج کشیده ی کشورم تقدیم می کنم

ازکتاب شعر کودک" ما دنیامونو دوست داریم" انتشارات " شروع " 1382
----------------

اتل متل  توتوله

این ماهی کپوره

فلس های سفید شو

توی دریا می شوره

نه بزرگه،  نه کوچیکه

نه چاقه، نه لاغره

توی دریای شمال

همونجا که هستش کفال

همونجا که هستش آزاد

می گرده و می بینه

ماهی های رنگارنگ

مرجانای نرم تنک

می بینه که چطوری

عروس دریا با ناز

دامن نازکش رو

لطیف و با ظرافت

باز میکنه تو دریا

می بینه که ماهی سفید

تو تور یک ماهیگیر

گردنشو تاب میده

بال هاشو حرکت میده

با تیغ و با آبشش اش

نمی تونه دربره

از تور اون ماهیگیر

از تور اون کسی که

برای کسب غذاش

 ماهی های دریا رو

تو تور خود می ریزه

و از کنار ساحل

 یا از توی قایقش

 نمی تونه ببینه

توی دریا چه جوره

نمی تونه ببینه

که یه ماهی سفید

برای فرداش شاید

برنامه یی می ریزه

که بره با بچه هاش

تو اون پارک مرجانی

بازی و شادی کنن

 دریا رو با شادی شون

پر از هیاهو کنن.

کپور میگه:

اون ماهیگیر، اون ماهیگیر

نمی تونه ببینه

 که از یه کشتی قدیمی

که ته دریا مونده

هرچی که جا میمونه

از صندوق پر از طلا

از بشقابای لب طلا

از قاشق و چنگالاشون

از لباسای خیس شون

از مدالهای رنگارنگ

تا حتی لنگر قشنگ

ما هیچ کدوم کاری به اونا نداریم

اما اون مرد ماهیگیر

به چیزی فکر نمی کنه

هی تورش رو تکون میده

بالا و پایین میکنه

تا ما رو نابود بکنه

حالا ببینیم که دریا

که اینهمه سخاوت و بخشش داره

گاهی وقتا برای ما چه میکنه

تا جونمونو نجات بده

یه شب که آسمون سیاه بود

دریا سیاه، ماهی ها سیاه

یه قایق ماهیگیری

اومد وایساد وسط دریای ما

تورشو پهن کرد به قد همه ی ما

هر کاری کردیم که پشیمونش کنیم

از خر شیطون پیاده و آرومش کنیم

نشد که نشد

از کوچیک تا برزگ

رفتیم به قعر دریا

رفتیم به اونجایی که

دریا به خشم درمیاد

کپه شدیم تو اونجا

بعد یهو باز شدیم تو اونجا

بعد مثل یه تخته فرش

پهن شدیم تو اونجا

با تنا مون با دردامون با دادمون

برق به برق وصل میشد

صاعقه از میونمون به سطح دریا می رفت

یهو مث این که دریا بخواد عق بزنه

همه به یک سو رفتیم

بعد به بالا رفتیم

دوباره یه قوسی زدیم

باز به پایین رفتیم

دیگه نمی دونی دریا چه کارا که نکرد

موج به موج از پس هم تا طاق آسمون می رفت

هرچه که روی اون بود

به موج می خورد، به طاق آسمون می رفت

خرد و خمیر و خاک شیر تا کف دریا می رفت

از جمله همون قایق ماهیگیری.

و ماهیگیری که اون شب از بخت سیاش

برای ما دام پهن کرده بود.

حالا به اینجا رسیدم که بگم

اگر ما رو از دریا نگیرن

ماهم دوست داریم دنیامونو

مث همین سفیدیا پر از نوشته بکنیم

نوشته های خوبی که

نمی دونیم که عاقبت ،

از چشم کی

از قلب و از انگشتای نازک کی بیرون میاد

که بنویسه از قول ما

ما دنیامونو دوست داریم

 ما دنیامونو دوست داریم



 یلدا مبارک

شعر جدیدم"ماندلا" با ترجمه ی دوست نازنین ، شاعر علیرضا طبیب زاده .  از ایشان نهایت تشکر را دارم

شعر جدید15/9/92

برای کسی که مثل هیچ کس نیست"ماندلا"
-------------------------------------------------

وقتی آدم میمیره
از در خونه ی خودش ،تابوتش رو به قبرستون میبرن
در مورد ماندلا اما فرق میکنه
وقتی که مرد
از در خونه من، تو
همه ی مردم دنیا
حتی خونه موهبت خانم
معلم کلاس سوم من
که حالا دیگه  نیستش
بدرقه شد
میدونید چرا؟
چون یک روزی خوابی دید
که همه ما توش جا شدیم
حالا همه  میدونیم
که ماندلا
یک رویای دیگه یی داره
که فقط خودش
 توش جا شده.
ماندلا ! خوابت خوش.



کارونِ چشم من

 

 

 

 

 

شعر جدیدم:

کارونِ چشم من
----------------------

بلمی که هنوز لم داده است ...

در کناره ی رود
کبوترانی که هوا را
به آب گره میزنند
ازپسِ شدیداُّ سیاهِ نخل ها
غروب شدیداّ نارنجی...
این تصاویرِ زمان های دور
زیبایم می کنند هنوز.

کارون هم سن من است،
اگر عمر هرچیزی از وقتی شروع می شود
که دیده شده است.
نگاهم وامداراست کارون!
اگرچه خشکیدی
میگذری همچنان از چشمهایم
و درمصبِ گونه هایم
توقفی چندین ساله داری.

حالا کارون چشمِ من است
و در کناره اش
بلمی برای همیشه قطره شده است.

آذر کیانی

7/9/92

 

http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=56916



 

 

 

شاعر بزرگ مجید فروتن درگذشت. روحش شاد
-------------------------------------
شعر این شاعر عزیز
-----------------------------------
به صدايم كه يتيم است و مام از دست داده گوش كن
بر فراز آن، صدف هاى عزلت به رقص آمده اند...

خواب هاى ظلمت گونه را از پيشانى آسمان مى زدايد
و به صفى از ماهى هاى خشكيده مى انديشد
كه بر ستونى از عشق مى آويزند
صدايم را بگير و از دست مده
تا من و تو از حرام شدن نجات يابيم
اى عشق !
بر اندام سپيد كدام زن مى ايستى؟
تا اندوه ديرينه ام را رها كنى !
تا پرواز دهى اين غم شيرين را
بر فراز شبى كه زندگى ما را رقم مى زند
شبى كه انجام اش آغاز ما ست
جا كه ديرى ست كه جان داده ايم .
چون جهانى كه همواره كوچك مى شود

 



 

 

از مجموعه ی آماده چاپ
---------------------------
شب بارانی

باران ،پشت پنجره سرریز
سرازیرم به مخفی ترین دهلیز ...
تودرتو میروم به غارهای پنهانی
به قندیل ها
وچکه چکه برگ های خیس
به کوچه ی شب زده
که بدرقه ام میکند

روی صلیب مهتابی رنگ
از نور چراغ برق
اندام شب واره ام مصلوب

عیسای ظلماتم
محیط درد را ترک میکنم
هیچ اثری از معجزه ی نیای ام
موسی را تداعی نمی کنم
می روم
آهس س س ته
قدم به قدم.

چشمم
روبه آینه یی ست که نورش
از این شانه به آن شانه
طرح اندام شب زده ام را پاک میکند
روی شب یک قطره ام
و شبنمی که راه را منعکس میکند
و تورا


خرداد۹۰



 

 

 

 

 

 

 

 

توضیح خانم مهناز بدیهیان عزیز:
شاعر گرامی ترجمه ی کتاب اعتراض قلم که در سال 2009 با شعری از شما منتشر شد هم اکنون همراه با ترجمه ی شعر ها به انگلیسی و مقدمه ای توسط شاعر پر آوازه ی سانفرانسیسکو با نام  Saplings Arise  منتشر شد. اگر در خارج از ایران زندگی می کنید آدرس خود را بفرستید تا یک کپی از کناب را برایتان بفرستم.
با مهر مهناز بدیهیان

همچنین می توانید این کتاب را از کتابفروشی معتبر "لورنس فرلنگیتی" در سانفرانسیسکو بنام  City Lights Publishing
سفارش دهید.
------------------------------------------------------------------------------------------
و شعر "آخرین نگاهم " از من با ترجمه دوست نازنینم خانم مهناز بدیهیان در این کتاب.
---------------------------------------------------------------------------------------

 

آذر کیانی Azar Kiani

 

آخرين نگاهم         " به ندا آقاسلطان"
----------------
                                                  
اجازه هست؟

انگشتم نقش صورت كدام استاد؟

اين درس سوالات زيادي دارد

همه ي اين دنيا آيا

مساويست با يك گلوله؟

دنيا مرده بود

آخرين نگاه اما عجب درسي!!!:

در آيند و روند دستها

اريب تبريزيها

پروانه يي چشمم را دزديد و

لابلاي تاولهاي اجتناب ناپذير

پر از رآي و خيابان گم كرد.

.........

خبرم كردند سايه هاي آشنا

پرنده يي كه پر كشيد

كنار تولدش ايستاده است

كنار بيست و هفت سبزه و سيب و آينه

كنار بيست و هفت لاله

كنار لحظه هاي سبز

و مرتب ميخواند

من زنده ام

باوركنيد
----------------------------------------------------------

Azar Kiani

 

The Last Glance

 

Is it allowed?

My finger traces the outline of which teacher’s face?   

These subjects have too many questions

Is the entire world equal to one bullet?

The world has been dead                                       

But the last glance has an amazing lesson

In the destiny of our hands

A butterfly stole my eyes

And lost them in the unavoidable blisters

Of lost streets

The familiar shadows warned me

The bird that flew

Stood by its birthday

Next to twenty-seven apples, mirrors and herbs

Next to twenty-seven tulips

Next to green moments

And constantly singing

I am alive

Believe me

 



 

 

 

 

 

 

از کتاب"من به قرینه ی لفظی حذف شده است" نشرثالث 81                                                                                   

به زنده یاد :هوشنگ ایرانی

 

عکس
--------------...
و عکسی از قرن 1352
و از چشم که به چشم تو افتاد

افتاد قعر چاهی که دو ماهی چاهی قعر زلال
زل زل زلال
موج می دمم . دم دم از موج از عدم
از هو هو از هوش از شنگ از شوخ
از...
از قرن 1352
با او آمدم
زل زل
با عکس با دم.





از کتاب"روی آینه ام خم اش" نشر اثر

شب کلکته                                    به همسرم: فرشاد

ماه آسمان کلکته پایین بیاید

کنار سفره ی آب و نیلوفری ام بنشیند

قرص نان

عین خودش ماه

به دو نیم

 نیم اش ینوازد

نیم ام ترانه بخواند

نسیم، هوای ملایم، همراه،

ستاره های شهر را بچیند

دور تو بکارد

نیم ام ساقی و سماع و سور

نیم ات بتابد

مهر بدرخشد

و دقیقا حالا که کمی از زمین دوریم

از نوای هوی متال

از اعتراض

آسمان کلکته عشقباران است

ماه

زندگی در خیابان "تایلنتیش" زیبا نیست وبا آنچه که ما آن را زنده گی می نامیم ، خیلی تفاوت دارد
هر پاراگراف در این شعر حکایت از نوعی زیستن دارد که با پاراگراف بعدی و نوعی دیگراز زیستن هماهنگ نیست. نمی شود روی این خیابان نام مشخصی گذاشت و نام این شعرهمان....
" متن انگلیسی این شعر از یکی از آهنگ های گروه انگلیسی "آبا" گرفته شده است.

خیابان تایلنتیش
------------------------
کرده سرش را توی یک کفش و اص...رار که ببیند
خیابان "لیژدار" کفش برمیدارد
آهای تاکسی !
خیابان "تایلنتیش"
ریش وسبیل برمی دارد از روی روسری راننده:
حالا چرا آنجا؟
خوب نیست
چهارراه خوب نیست بایست!
چند قطره باران کرایه ات

غوزه های فلزی خوب نیست
باران نمی خواهند
روئیده اند که چشم بردارند

کلاه جوانک، برعکس
آستین های گره زده ی شکمش
قر کمر
Oh money money
Must be funny
In the richman,s world

دست ها به جیب سرایت می کنند
دست اما بالای دست
نگرفتن مچ، ماچ گرفتن
آفرین پسر خوب !
بارآخر، همین خیابان است

سرش از پنجره ی آپارتمان بیرون است
گل سرخ روی موهایش کف خیابان است
آقا! ساعت چند؟
بفرما خانم!
- از آن جا که خوانا نیست
- حیف خیابان از خانه بیرون است

کلافه سر برداشته از کفش
پشت وانتی را برمی دارد از خیابان
خانم راننده ! لطفا
میدان ه ه پشت!

از کتاب"چرا کفش هایت جفت نمی شود شعر من؟ نشر نیم نگاه 1380

  از کتاب"روی آینه ام خم اش" نشر اثر



راز

در سکوتی که هیچگاه زبان باز نکرد

حیرت جیغ کشید.

برگهای درخت سیب فرو ریخت

برهنه ی برهنه

برهنگی نه اینسوی دارد

نه آنسوی

نقطه یی بی بازگشت.

رازی بود میان ما

راضی بود خدا

     تا

درررنگ

درنگ

بو می کشید پشت دیوار

لابلای پیچک ها، زنگ را

از مهتابی دیدم

زن ایست  داد

     تا

راضی بماند غیر خدا

زنی بو می کشید

یاس امین الدوله را

هنوزمهتابی  پوشیده از راز بود



شیرکو بیه کس

ترجمه:سید علی صالحی

در زیر زمین خفه کننده این روح پاره پاره ام

ساعات غربتم واگنهای به هم پیوسته اند

می روند و می آیند،می آیند و می روند

هر روز در ایستگاه انتظار در ایستگاه بدرود

درهایشان از پی هم باز و بسته می شوند

یک غمم پیاده می شود

صد غمم سوار

چه تونل بی انتهایی است غربت !

به کجایم می برد؟

دیگر چراغ چشمانم به سو سو افتاده است

با این حال او می بردم.... می بردم....می بردم                                                                     

زن

از مجموعه ی جدید و در حال چاپ

زن

---------

کپی می زند

چند رویا را

که کاملا جدا از هم

به کارشان مشغول اند

معمولا از روی خودش چند کپی بر میدارد.

رویای سایه آبیِ چشمهایم

پشت چشم ، آسمان

که بواسطه ی مژه های برگشته و ریملی ام

از پرنده خالیست.

رویای سنگرهای پشت خاکریز

خط مقدم

چریکه ام.

نیم خیز

خوشه های گندم را

از روی ماه می چینم.

روی گونه های سفت و سفیدم، متبسم

شب ؛از برق دندان و نگاهم

طلوع خورشید فردا را

بانگ میزند.

رویای نیلوفرم.

می ایستم.

نفس عمیق می کشم.

هستی ،خبرنامه یی لوله شده

از ریه هایم

پایین می رود

و در هردم و بازدم

از زایش کرم های بد بو

جلوگیری می کند.

شب ،موهای بلندم

در دستهای باد

خاکستر از روی ستاره ها

می روبد،

به شهر،هوای تازه می بخشد،

و پاک میکند تکه تکه

جِرم هایی که

فاصله اند.

موهایم از خاکستری

به سفیدی بزند وقتی،

سپیده ی صبح

از عمق خوابم سر میزند.

از روی خودش

کپی های خودش را

دست به دست می چرخاند

زن و همچنان زن.

http://www.ketabeshear.com/march8_13/azarKiani.htmSee More



شد

.از کتاب"روی آینه ام خم اش"نشر اثر

شد

به یاد مایکل جکسون

---------------------------------

... می خواست سفید باشد، شد

می خواست بینی اش کوچک باشد ، شد

می خواست موهایش صاف باشد، شد

شد شد

اما چیزی که نشد حکایت دو سه حبه ی انگور است

که قرار بود مهره های پشتی مایکل را تر کند

نشد و صندلی او در شام آخر خالی ماند

مایکل جابجا شده بود تا بتواند که ببیند اما

تگاهش رفت و جفت احول مولانا شد

شد

و نشد که برود مایکل

به خواب سیاهان

و خواب سیاه شد

شد شد

میان دو کودک سیاه و سفید

که تابی را پرواز می دادند

بی سر نشین

 

http://www.asar.name/1984/11/blog-post_07.html

 

.

روی آینه ام خم اش

از کتاب"روی آینه ام خم اش" نشر الکترونیک اثر-

---------------------------------------------------

برای امشب تولدش به دخترم افروز

------------------------

روی آینه ام خم اش

------------------

همیشه پیش روی جان عاشق آینه یی هست

همیشه ، حتی در گوشه ی همین کافه ی دنج

بودابار روی صدایم

دوتکه مخمل آبی ام، نه ، امروز تن پوشش قهوه یی ست

دوتکه کاکائو روی نگاهم، آرامم

در این کافه ی دنج در بارسلونا

البته روبرویم گائودی نشسته

بدون پیپ و دوبال سفید بالای لبش

روی لب اش شکلات داغ، روی زبانش که می چرخد

- عشق انگیزه می آفریند

ها؟

می آفرینم روی شکلات ، روی لب اش

یک حرف و دوحرف بر.......

- عشق زیبایی می آفریند

دو تکه کاکائو، گردن کج قشنگ

می گوید روی صورتم، لطیف و ملایمش

- زیبایی احجام، با عشق سازنده ،نسبت مستقیم دارد

آینه ام ، سازنده عشق ام

خم ام ، اسپرسوام، تیره ی تیره

وقتی که دوتکه کاکائو می چرخد رو به قطرات باران

رو به پنجره

روی آینه ام خم اش

گردن کج قشنگ روی عقربه های بارانی

می چرخم روی بودابار صدایم

جناب! لطفا صورتحساب!