کتابی در راه

از زمانی که این وبلاگ" تریا بلاگ" شروع به فعالیت کرده است تا حالا که حدودا 13 سال میگذرد ، در حال جمع آوری گزیده یی از این تارنما هستم و تصمیم دارم  این گزیده را  با همین  نام " تریابلاگ " بچاپ برسانم. 
لازم به ذکراست که تریابلاگ ابتدا با نام "سفید و سیاه" در پرشین بلاگ راه اندازی شد و بعد تغییر نام داد.

به امید آنروز

آذر کیانی

در بعضی از شعرهای " سعدی " با نوعی شگردِ سرودن روبروئیم که فکر می کنم دلیل آن بنوعی کمک به مخاطب است تا او بتواند با تمرکز بر ساختار شعر،آن شعررا به محیط درک در حافظه ی بلند مدت بفرستد. ممکن است که شاعر از این طریق و بدلیل علاقه به موضوع خاص شعر، خواهان ماندگاری بیشتراثرش در یاد مخاطب باشد.

نمونه از اشعار سعدی :

صوفی به طعنه گفت که یاران خدا دوتاست / لعنت به آن کسی که بگوید خدا یکی ست

که در واقع اینطور خوانده می شود:

صوفی به طعنه گفت که یاران خدا دوتاست لعنت به آن کسی که بگوید./ خدا یکی ست .

در این بیت ازشعر"بیدل" که در پست قبلی گذاشتم با همین شگردِ سرودن روبروئیم .

تا رمزگرفتاری ما فاش نگردد

چون صبح به پرواز نهفتیم قفس را

که در واقع شعر اینطور خوانده می شود:

چون (به این دلیل)صبح به پرواز نهفتیم قفس را/ تا رمز گرفتاری ما فاش نگردد.

تا رمز گرفتاری ما فاش نگردد

چون صبح به پرواز نهفتیم قفس را

بیدل

قرن شکلک چهر

برگذشته از مدار ماه

لیک بس دور از قرار مهر

اخوان ثالث

جایی، قلبی که مهربانی و هنر را می فهمید از تپش ایستاده است
در برابر پیوند نامیرایی که میان آن قلب و شعور جاری در کائنات هست، افسوس یا بی اعتنایی ما، جایگاه خاصی ندارد
برای روحی که بزرگ است و بالغ، ستاره ها می درخشند
برای پَستی و شقاوت اما، تاریکی شب هم زیادی است
یکی همچنانکه نفس می کشد، در این خاک، دانه ای خوب می کارد و یا چشمه حیات می شود، دیگری زهر و علف هرز
افسوس و عزا برای همچنان دومی بودن! همین


افروز نبوی

- زهی ملال!

و شهبانو و افسونگر اخگرفروز به کوزه ی خاکین،

هرگز بر آن نخواهد بود تا حکایت کند ، چه می داند، چه نمی دانیم.

رمبو

ترجمه: بیژن الهی

لطفا روی عکس کلیک کنید

http://www.asar.name/1984/11/blog-post_07.html

در سایت دو زبانه ی آلمانی -فارسی "اثر" ببینید

دوست

همیشه هست در راه های باهم

راه .

کناره اش

دشت نرگس یا خارا

فرقی نمی کند.

از سطح رابطه عبور می کند،

در تداوم نگاهی

که رویگردان است

از دیدارهای گذرای خیابانی

سلام و احوالپرسی های رقیق

و خداحافظی های خُنَک.

هست در عمقِ شاهرگی که دوشاخه می شود.

 انتهای هررگ جمجمه یی ست.

بی چشم . بی دهان.

در هر دیدار

پَرِشِ عمودی نبض،

شکل عادی و معمولی حضور را

برهم می زند.

و  حس غریب و مبهم را

به سرور وشادی

که ازهُرمِ نفس نیلوفرِ مخفی برمی خیزد،

تبدیل می کند.

و درست مثل وقتی

که ورق در دفتری برمی گردد

زندگی از همان دیدار

دوباره آغاز می شود.

هست . همیشه

در راه های باهم.

http://www.akhbar-rooz.com/section.jsp?sectionId=104

بخش ادبیات اخبار روز

« نطفه »

...

نه این سه نقطه بالا

نقطه‌ای شبیه نطفه

که من با تو تمام نمی‌شوم.

تمام.

چشمت را که از من برداری

از من،

و از همین اشیاء دور و بر،

کلید که  بچرخد،

در بسته بشود،

تو کور می‌شوی.

من روی همین دور و بر

دست بکشم بی‌چشم تو

دنیا را کویری می‌بینم

که کوچ  را با تو آغاز کرده است.

توریست  بشوی، کورمال

کویر از چشمم

چشمه بجوشاند.

چند ماهی سربی

روی نطفه مردمک

تمام.

زیر این سه نقطه  نوشته‌ام.

...

نه سه نقطه بالا.

http://pirsook.com/posts/2/4/84/%D9%86%D8%B7%D9%81%D9%87

در پیرسوک ببینید