شاعر بزرگ مجید فروتن درگذشت. روحش شاد
-------------------------------------
شعر این شاعر عزیز
-----------------------------------
به صدايم كه يتيم است و مام از دست داده گوش كن
بر فراز آن، صدف هاى عزلت به رقص آمده اند...

خواب هاى ظلمت گونه را از پيشانى آسمان مى زدايد
و به صفى از ماهى هاى خشكيده مى انديشد
كه بر ستونى از عشق مى آويزند
صدايم را بگير و از دست مده
تا من و تو از حرام شدن نجات يابيم
اى عشق !
بر اندام سپيد كدام زن مى ايستى؟
تا اندوه ديرينه ام را رها كنى !
تا پرواز دهى اين غم شيرين را
بر فراز شبى كه زندگى ما را رقم مى زند
شبى كه انجام اش آغاز ما ست
جا كه ديرى ست كه جان داده ايم .
چون جهانى كه همواره كوچك مى شود

 



 

 

از مجموعه ی آماده چاپ
---------------------------
شب بارانی

باران ،پشت پنجره سرریز
سرازیرم به مخفی ترین دهلیز ...
تودرتو میروم به غارهای پنهانی
به قندیل ها
وچکه چکه برگ های خیس
به کوچه ی شب زده
که بدرقه ام میکند

روی صلیب مهتابی رنگ
از نور چراغ برق
اندام شب واره ام مصلوب

عیسای ظلماتم
محیط درد را ترک میکنم
هیچ اثری از معجزه ی نیای ام
موسی را تداعی نمی کنم
می روم
آهس س س ته
قدم به قدم.

چشمم
روبه آینه یی ست که نورش
از این شانه به آن شانه
طرح اندام شب زده ام را پاک میکند
روی شب یک قطره ام
و شبنمی که راه را منعکس میکند
و تورا


خرداد۹۰