راه میان دو افق

طولانی و بزرگ

سنگ لاخ و وحشت انگیز است

شاملو

نزدیک بود که

نه بام خانه ی من فرودگاه است

نه گاری او بال دارد

با همین پیف پاف هم میتوان کار را تمام کرد

شاخه یی که پنجره ی اتاق مرا شاهد بود

دیشب به خواب تبر می رفت

با آرزوی خوشبختی

خدا حافظ برای همیشه.....

همیشه اماهیچ وقت نپائید

و خواب از سر دوباره پرید

سلام

شما شیرینی میل نمی کنید؟

از کتاب چرا کفشهایت ........78