ونسان ون گوگ

 

به وقت نوشتن می بینم که چیر هم انگاراز قماش غریزه در کار نوشتن دخیل است . نوشته پیشاپیش اینجا در دل شب حضور دارد. نوشتن شاید بیرون از خود نوشتن باشد، در نوعی بی ترتیبی در زمان ها : بین نوشتن و آنچه نوشته شده، بین آنچه نوشته شده و آنچه باید نوشت، بین دانستن و ندانستن معنای نوشتن، شروع از مفهومی خالص و غرقگی در معنا و بعد هم رسیدن به بی معنایی.

خیال توده ی سیاه در سرداشتن، در بهنه ی عالم، اصلا از سر اتقاق نیست.

کتاب: حیات مجسم

نویسنده : مارگریت دوراس

مترجم: قاسم روبین

نشر نیلوفر

photo by: patty maher

 سیزده بدر مبارک

نوروز 

1403

سال نو مبارک

هشت مارس ، روز جهانی زن مبارک 

 

 

 سال نو میلادی 2024 مبارک

 نزدیک بود که...

نه بام خانه ی من فرودگاه است

نه گاری او بال دارد

با همین پیف پاف هم می توان کار را تمام کرد

شاخه ای که پنچره ی اتاق مرا شاهد بود

دیشب به خواب تبر می رفت

با آرزوی خوشبختی

خداحافظ برای همیشه...

همیشه اما هیچ وقت نپایید

و خواب از سر دوباره پرید

سلام 

شما شیرینی میل نمی کنید.؟

آذر کیانی

چرا کفش هایت جفت نمی شود شعرمن؟80

نشرنیم نگاه

گزیده اشعار

جهان به قدر همین قدم ها 98

انتشارات فصل پنجم

 

                                                                                                                                  

پاییز شهر

سبزم از سرخی ناپیدا

از زمزمه های دور زرد

که می خواهم بشنوم، بشنوم 

از همان دور

صدای نزدیکش را

 زیر پای مردمم که می گذرند صبور، مغموم، مسحور

زیر سربند سفید  و ابری

آسمانم ود اع تابستانی اش را

تب می کند در گلوی تو

وقتی عبور می کنی در هوایی معلق

و دوست داری که قدم بزنی

همراه چکه چکه های باران

همین خیابان .

سبزم از زردی ناپیدا

که هرروز رویا را

از پلک سفید صبح می رباید و

به حلقه ی طلایی آفتاب پیوند می زند.

حدس آغاز روزی خوب

از نای زمزمه های صبحگاهی

تا تو زیر سایه بان دست هایت

وقتی به دوردست ها نگاه می کنی

زیر لب آهسته بگویی:

امروز روز خوبی ست

و در گلوی مرد مم

پاییزشهر شرابی

نوش باد.

آذر کیانی

97کتاب (بی خیال)

گزیده اشعار

98جهان به قدر همین قدم ها

انتشارات فصل پنجم

با صدای شاعر در تلگرام، فیس بوک، اینستاگرام، تردز