از کتاب"روی آینه ام خم اش" نشر اثر
راز
در سکوتی که هیچگاه زبان باز نکرد
حیرت جیغ کشید.
برگهای درخت سیب فرو ریخت
برهنه ی برهنه
برهنگی نه اینسوی دارد
نه آنسوی
نقطه یی بی بازگشت.
رازی بود میان ما
راضی بود خدا
تا
درررنگ
درنگ
بو می کشید پشت دیوار
لابلای پیچک ها، زنگ را
از مهتابی دیدم
زن ایست داد
تا
راضی بماند غیر خدا
زنی بو می کشید
یاس امین الدوله را
هنوزمهتابی پوشیده از راز بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر