کارل گوستاو یونگ معتقد بود که ناخودآگاه از لحاظ دسترس‌پذیری به سه سطح قابل تقسیم است که عبارتند از:

سطح ناخودآگاه در دسترس.

سطح ناخودآگاه که با اندیشه قابل دسترس است.

سطح ناخودآگاه هسته که غیرقابل دسترس است.

یونگ در یکی از سخنرانی‌های خود عنوان می‌کند که، اصطلاح ناخودآگاه را به منظور پژوهش مطرح کرده‌است و به جای آن می‌توانسته از واژه «خدا» استفاده نماید. او همچنین عنوان می‌کند که هرجا به زبان اساطیر سخن گفته‌است، واژه‌های

مانا، خدا و ناخودآگاه با یکدیگر مترادف بوده‌اند.

کتاب های "کارل گوستاو یونگ"

--------------------------------

روانشناسی و علوم غیبی

تحلیل رویا

و.....