یکشنبه، مهر ۰۲، ۱۳۹۶




سالگرد درگذشت مادر- به یاد او
روحش شاد



پا ﺋ ی ز
 -----

پا ﺋ ی ز که می‌آید
مثل هر موجودی
روی زمین نمی‌پاید، نمی‌ماند.
پا ﺋ ی ز که
سرمای ملس
تجربه‌ی سبز، زرد و نارنجی را در سکوت می‌مکد
و بعد
کز می‌کند، گوشه می‌گیرد
خیره می‌ماند به بندهای باد.
خش خش
پاﺋ یز که
سومین فصل سال
سومین روزش، روز رفتن مادر است
یا شاید بازگشت‌اش، کسی چه می‌داند.




بخشی از شعر بلند " پاییز" از کتاب " روی آینه ام خم اش " نشر آیدا - آلمان



هیچ نظری موجود نیست: