چو این
تبدیلها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم
من دگر چون شد که چون غرق است در بی‌چون
مولوی
معمولا
مرز ظرفیت فکر انسان محل تبدیل است که غالبا با اتفاقی غیر منتظره خودش را نشان میدهد
و محل گذار هم هست به محیط فکری جدید. درست درون همین اتفاق، انسان درحیرت و بهت از
این دگرگونی خبردار میشود.
کیمیا
هست برای تبدیلی آسان مشروط بر اینکه محیط فکری پیشین کمتر به توهم آلوده باشد . واقعییت...
آذر کیانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر