بغض

--------

روی سفیدی چشمانم

رگ های بسیاری ست

که تنها می توانند

از پشت کلمات بیرون بیایند

و به زبان کودکی 

بغض کنند.

زبان باز نشده ی تو اما

حکایتی ست از رگ های سربی ات.

من به سکوت عادت کردم

تو چطور؟

آذرکیانی

http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=69590