اصل هماهنگی

همیشه همه کارهایی را که دوست داریم انجام بدهیم و فکر میکنیم که درست اند ، آنطور که می خواهیم به انجام نمی رسند.

چرا؟ چون در زندگی تصمیم گرفتن همراه با انتخاب کردن است و به همین دلیل مهم ،همیشه  منطق هر خواسته یی با

آنچه در زندگی به آن اصل هماهنگی می گوئیم دریک مسیر قرار نمی گیرند.

(از خرید یک لباس  تا خرید خانه یا انتخاب دوست یا همکار یا شریک  یا همسر) .

حالا باید چطور به این مهم توجه ویژه یی داشته باشیم تا از تصمیم و انتخاب درست مان مطمئن باشیم و وقتی که به انجام برسد از آن نتیجه مثبتی دریافت کرده باشیم.

اگر بر این باوریم که این جهان  هستی زبانی دارد که فهمیدنش زیاد هم مشکل  نیست و پی بردن به آن آنقدر آسان است که اگرکمی با ایمان راه برویم حتما به هماهنگی با این زبان می رسیم ، مطمئننا سختی های راه زندگی بر ما هموار می شود و از آزمایش هایی که همه انسانها در برابر آن قرار میگیرند سربلند بیرون می آئیم.

(درمثل مناقشه نیست )مثالی می زنم : اگر یک روزی که قصد خرید لباسی داشتید را به پایان رساندید، مرور کنید ، میتوانید به این اصل هماهنگی با زبانِ موافق هستی و یا عدم آن پی ببرید. با خود می گوئید : امروز صبح بعد ازبیدار شدن ، خیلی سرحال ، بدون بگومگو با کسی و یا با خودم ،صبحانه خوردم بعد کیفم را چک کردم پول کافی بود بعد خیلی آرام سوار ماشین شدم و به سمت مرکز خرید حرکت کردم.جای پارک خوبی پیدا کردم و بعد از سرزدن به چند مغازه لباسی که مد نظرم بود را خریدم و دوباره از همانجا با همین راحتی و بدون مشکل به خانه برگشتم و خیلی راضی ام....

در اینجا شعور هستی به همین راحتی با همین زبان بدون مشکل ،موافقِ کاری بود که انجام دادید. تمام. و این یک پیام دیگر هم دارد که در بدنه ی این هستی ،برای لحظاتی دقیقا در جایی بودید که باید باشید. شان خودتان را حایگاه خودتان را دیدید.

اما این واژه" خیلی راضی ا م" می تواند برعکس هم باشد .

 در مروری دیگر که صبح بدخلق از خواب بیدار شدید و در حالی که از شک و تردید سردرد دارید، صبحانه خوردید و بعد هم با ماشینی که عملا شما  را نمی برد با پارک بدی که پیدا کردید ، به ده ها مغازه سرزدید و بلاخره ه  ه  ه  لباسی را خریدید و برگشتید و ناراضی هم هستید.

خوب خواسته تو با اصل هماهنگی شعور هستی و بالطبع با زبان آن در یک مسیر نیست . انتخاب شما!!!  هم از نظر زمان و هم مکان در وضعییت نا موافقی ست و اما شما در تمام روزبرانجام آن اصرار دارید . ولی زبان هستی به شکلی با شما در دیالوگ است که بفهماند امروز روز تو نیست مکان تو نیست و اتنخابت هم درست نیست.

به نشانه ها توجه کنیم . خوب یا بد .از زمانی که انتخاب می کنیم تا زمان اجرای آن.

در تمام تصمیم ها و انتخاب هایمان این زبان همیشه در کار است و ارتباط با آن وظیفه مبرم هر کسی ست .چرا وظیفه است؟

چون باید قبول داشته باشیم که هر اتفاق خوب یا بدی تنها برای "من" نیست و نزدیکان را هم بنوعی درگیر می کند ولو در حد نگرانی یا شادمانی .

معمولا احساس ، قدرت غلبه بر منطق را در انسان های بخصوص حساس بالا می برد تا کاملا در چنگ خود اسیرکند و تا زمانی که به مقصد نرسد رهایش نمی کند. بنابراین هرچه با فکر و عقلانیت تصمیم بگیریم یقینا نتیجه کار بهترخواهد بود.

گاهی نمی توانیم تصمیم درست بگیریم اما می توانیم مشورت بگیریم ، کمک بگیریم و اجازه ندهیم عمر عزیز را صرف اشتباهاتی بکنیم که دیگر محل جبران ندارند.

با ایمان ،درست دریافت می کنیم
با ترس و تردید، اشتباه.