بمناسبت سالگرد درگذشت زنده یاد منوچهر آتشی
حدس می زنم
به زنده یاد منوچهر آتشی
حدس می زنم
و این یعنی بخشی از دانستن چیزی
چیزی از جنس صدا
که در جاده ی چاهکوتاه تا تهران همهمه می کند.
بخشی از دانستن
یعنی حدس زدن دست هایی که اکنون فراترند
کجا می نویسد آتشی؟
دست هایش چه چیزی را؟
چیزی از جنس تغییر
که اگرچه در کنج خاک
و خانه ای که بدون اوست.
بخشی از دانستن
یعنی حدس زدن نگاهی که اکنون بی قرارتر ست.
به کجا نگاه می کند آتشی؟
چشم هایش چه چیزی را؟
چیزی از جنس غرور
و عاشق و اندکی غم ناک
که آرام
بر فراز خلیج فارس
آشیان گرفته است .
آذر کیانی
از کتاب " روی آینه ام خم اش "
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر