غروب آسفالت

مگر چه می خواستند؟

سنگ از روی شکم برداشتند

و در صبحی ناشناخته

کیف و کتاب و گاری دستی و دستکش‌های پاکبانی را

به امید دیدنِ

تکان دستی ، دست‌هایی مهربان

در قامت خیابان

وارد آبان شدند.

باور کنید کوله پشتی انفجاری را

در دل هیچ مادری جاسازی نکردند.

فقط در یک روز از روزهای گرسنه

سنگِ روی شکم شان

شهاب آسمانی شد

و فرود آمد

و برداشت

از دامنِ آرزو

انتظارشان را

و از چشم‌های تهیِ آبان

خواسته‌هایشان.

غروب سرخ چکمه‌ای بی پا

دستکش پاکبانی پیر

کیف و کتاب و یاقوت سرخِ چشم‌های خشم

به مهمانی آسفالت آمد

و پائیز بر سرخِ خوابیده رنگ باخت.

آذر کیانی

پائیز_98

سایت اخبار_روز

https://www.akhbar-rooz.com/غروب-آسفالت-آذر-کیانی/

 

 ونسان ون گوگ

 بخشی از شعر

زندگی یعنی همین

از کتاب 

پلاژ مردگان شاد1384

نشر اشاره

گزیده اشعار

1398جهان به قدر همین قدم ها

انتشارات فصل پنجم

آذر کیانی

 ونسان ون گوگ

 

به وقت نوشتن می بینم که چیر هم انگاراز قماش غریزه در کار نوشتن دخیل است . نوشته پیشاپیش اینجا در دل شب حضور دارد. نوشتن شاید بیرون از خود نوشتن باشد، در نوعی بی ترتیبی در زمان ها : بین نوشتن و آنچه نوشته شده، بین آنچه نوشته شده و آنچه باید نوشت، بین دانستن و ندانستن معنای نوشتن، شروع از مفهومی خالص و غرقگی در معنا و بعد هم رسیدن به بی معنایی.

خیال توده ی سیاه در سرداشتن، در بهنه ی عالم، اصلا از سر اتقاق نیست.

کتاب: حیات مجسم

نویسنده : مارگریت دوراس

مترجم: قاسم روبین

نشر نیلوفر

photo by: patty maher

 سیزده بدر مبارک

نوروز 

1403

سال نو مبارک

هشت مارس ، روز جهانی زن مبارک