ونسان ون گوگ

 

به وقت نوشتن می بینم که چیر هم انگاراز قماش غریزه در کار نوشتن دخیل است . نوشته پیشاپیش اینجا در دل شب حضور دارد. نوشتن شاید بیرون از خود نوشتن باشد، در نوعی بی ترتیبی در زمان ها : بین نوشتن و آنچه نوشته شده، بین آنچه نوشته شده و آنچه باید نوشت، بین دانستن و ندانستن معنای نوشتن، شروع از مفهومی خالص و غرقگی در معنا و بعد هم رسیدن به بی معنایی.

خیال توده ی سیاه در سرداشتن، در بهنه ی عالم، اصلا از سر اتقاق نیست.

کتاب: حیات مجسم

نویسنده : مارگریت دوراس

مترجم: قاسم روبین

نشر نیلوفر

photo by: patty maher

 سیزده بدر مبارک